Amaia Aroma Lejarreta

Wikiquotetik

Amaia Aroma Lejarreta (Abadiño, Bizkaia, 1936ko urriaren 21a) Euskal Herriko kontzertu batean txistua jo zuen lehen emakumea da.

Esanak.[aldatu]

  • "Dantza talde baterako txistularirik ez zegoelako hasi nintzen txistua ikasten."
    • Iturria: Berria, 2015.[1]
  • "Duela urte batzuk udalerri guztiek edukitzen zuten txistularia, udaleko agintariak karlistak zein frankistak izan; prozesioetan-eta ateratzeko edukitzen zuten txistularia inguruko udalerri guztiek."
    • Iturria: Dantzanet, 2015.[2]
  • "Gipuzkoan lotura handiagoa dago tradizioarekin. Eta andreak ezin joate hori, zer deabru? Orduan ere nonbait parte hartuko zuten ba, ala? Alardean, gainera, duela zenbait urte emakume asko sartzen zituzten gizonezkoek ezkutuan. Bazegoen hori egiten zuen talde bat. Baina ez dakit zergatik ez dieten uzten. Gerretan ere parte hartuko zuten, bada, emakumeek! Ez ziren heroi gisa agertuko, baina bertan egongo zirela seguru egon."
    • Iturria: Berria, 2015.[1]
  • "Mutil dantza badago, egin dezatela gizonek bakarrik. Baina andreek egin dezatela beste bat aldamenean. Edo aurrean, behar baldin bada!"
    • Iturria: Berria, 2015.[1]
  • "Parte hartzeko saiakera egin nuen lehenengo aldian ez zidaten utzi, baina ahizpak lagundu zidan emakumeek parte hartzeko duten eskubidea aldarrikatzen: antolatzaileei gutuna bidali zien berdintasuna aldarrikatzeko. Azkenean onartu ninduten. Duela 50 urte inguru izan zen hori. Ehundik gora gizonezko txistulariren artean jo nuen. Emakume bakarra neu. Bilboko kaleetatik desfilatu, eta, ostean, Areatzan jo genuen."
    • Iturria: Dantzanet, 2015.[2]
  • "Solfeoa eta pianoa ikasiak nituenez, txistua jotzen ikastea proposatu zidaten. Izan ere, sasoi hartan ez zen batere ohikoa solfeo ikasketak izatea."
    • Iturria: Dantzanet, 2015.[2]
  • "Tradizioak asmatuak dira: apurtu daitezke."
    • Iturria: Berria, 2015.[1]
  • "Txistulariekin jotzen ateratzen nintzenean sekulako ikusmina pizten nuen. Emakume bakarra nintzelako argazkiak ateratzen zizkidaten eta baita autografoak eskatu ere. Publikoaren harridura gaur egun kalean emakume bat biluzirik eragingo lukeenaren parekoa zen."
    • Jatorrizko hizkuntza, gaztelania. "Cuando salía con los txistularis a tocar, generaba una expectación máxima. Me fotografiaban e incluso me pedían autógrafos porque era la única mujer. El asombro que sentía el público era comparable al que hoy en día generaría una mujer que anduviese desnuda por la calle"
    • Iturria: El Correo, 2015. [3]

Erreferentziak[aldatu]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Muñagorri Garmendia, Lander. «Tradizioak asmatuak dira: apurtu daitezke». 2015eko apirilak 19. Berria. 2019ko ekainaren 11an kontsultatua.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Amaia Aroma: "Hasi nintzenean, neu nintzen emakume txistulari bakarra"». 2015eko martxoaren 15a. Dantzanet. 2019ko ekainaren 11an kontsultatua.
  3. Goikoetxea, Marta. «El asombro era comparable a ver hoy a una mujer desnuda». 2015eko martxoak 15. El Correo. 2019ko ekainaren 11an kontsultatua.

Kanpo loturak[aldatu]

Wikipedian artikulu bat dago honi buruz:
Amaia Aroma Lejarreta